ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ၾကက္မႀကီးမ်ား

 

(၁)

 က်ေနာ္ငယ္ငယ္တုန္းကေတြ႕ခဲ့ဖူးတဲ့ၾကက္မႀကီးအေၾကာင္းေလးေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

အဲဒီၾကက္မႀကီးဟာ ဥ,မဥဘဲၾကက္တင္းထဲမွာအၿမဲ၀ပ္ေနတတ္ေတာ့ သခင္ျဖစ္သူကသနားလို႔ဘဲဥေတြ၀ယ္ၿပီး
ထည့္ထားေပးလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔အခ်ိန္တန္ေတာ့ ဘဲကေလးေတြေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။
ၾကက္မႀကီးကေတာ့ သူ႕ကေလးေတြမွတ္ေနတာေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ ဘဲကေလးေတြနည္းနည္းႀကီးလာေတာ့
ေရအိုင္ထဲမွာဆင္းကူးပါေလေရာ။ ၾကက္မႀကီးကေတာ့ သူ႕ကေလးေတြေရနစ္မွာစိုးလို႔စိုးရိမ္တႀကီးနဲ႔ေအာ္ၿပီးေရထဲ
ဆင္းလိုက္တာသူ႕ရင္ဘတ္ေတြေရစိုကုန္တဲ့အထိပါပဲ။ ဘဲကေလးေတြကေတာ့ေရကူးလို႔ေကာင္းတုန္း
ေရကူးလို႔ ေပ်ာ္လို႔ ၾကက္မႀကီးကိုသတိေတာင္မရၾကပါဘူး။ အဲဒီၾကက္မႀကီးကိုကၽြန္ေတာ္အခုထိသတိရေနတုန္းပါပဲ။
တစ္ခုစိတ္မေကာင္းစရာကအဲဒီၾကက္မႀကီးဟာေသတဲ့အခ်ိန္အထိအျမင္မွန္ရမသြားခဲ့႐ွာဘူး။

 (၂)

ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ေဘးက ကေလးမရႏိုင္တဲ့လင္မယားတစ္စံု…………………..

သူတို႔ကိုယ္တိုင္က ကေလးမရႏိုင္ေတာ့သူတို႔နဲ႔ရင္းႏွီးတဲ့သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ကေလးကိုေမြးစားထားရတယ္
သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြကစီးပြားေရးသိပ္အဆင္မေျပေတာ့တျခားနယ္မွာအလုပ္သြားလုပ္ၾကပါတယ္။
အဲဒီကေလးတစ္ႏွစ္သားေလာက္ကစၿပီးသူတို႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္ပဲအပင္ပန္းခံအိပ္ေရးအပ်က္ခံၿပီး
ကေလးကိုေမြးခဲ့ရပါတယ္။
ေက်ာင္းထားတဲ့အရြယ္ ငါးႏွစ္၊ေျခာက္ႏွစ္သားအရြယ္ေလာက္မွာအဲဒီကေလးရဲ႕မိဘေတြ အလည္ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။
ကေလးကအေမ၊အေဖေတြနဲ႔ခြဲရတာၾကာလို႔လားမသိဘူး
အေမနဲ႔အေဖနားကမခြာပဲသူ႕ကိုေမြးခဲ့တဲ့ေမြးစားအေမ၊အေဖေတြဆီကိုေတာင္မသြားေတာ့ဘူး
ေနာက္ အဲဒီကေလးရဲ႕အေမနဲ႔အေဖအလုပ္ကိုျပန္သြားမယ့္အခ်ိန္မွာကေလးကဂ်ီက်ၿပီးငိုပါေလေရာ
ကေလးအေဖျဖစ္တဲ့သူကဂ်ီက်ရပါ့မလားဆိုၿပီးကေလးကို႐ိုက္ပါတယ္။
အဲဒီကေလးကိုေမြးစားခဲ့တဲ့ လင္မယားက,ကေလးကိုအရမ္းခ်စ္၊အရမ္းအလိုလိုက္ၿပီးတစ္ခါမွမ႐ိုက္ခဲ့ဖူးပါဘူး။
အဲဒီကေလးအဲဒီလိုအ႐ိုက္ခံရေတာ့ အဲဒီလင္မယားဟာကေလးကိုဖက္ငိုၿပီးစိတ္မေကာင္းေတြျဖစ္လို႔………….
ကၽြန္ေတာ့မ်က္စိထဲမွာေတာ့ ေရနစ္ေတာ့မယ့္ၾကက္မႀကီးကိုသတိရလိုက္မိတယ္။

 (၃)

ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ခင္တဲ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္မွာေယာက်ၤားစိတ္ေပါက္ေနတဲ့မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္

႐ွိပါတယ္။ သူတို႔နဲ႔ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ေတြ႕တိုင္းအဲဒီမိန္ကေလးကကၽြန္ေတာ့္ကိုသိပ္မၾကည္တဲ့
အေနအထားမ်ိဳးျဖစ္ေနတာကိုသတိေတာ့ထားမိခဲ့တယ္ ဘာ့ေၾကာင့္ဆိုတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မသိခဲ့ဘူး။
ေနာက္ေတာ့ သူတို႔အဖြဲ႕ေတြရဲ႕ခရီးသြားမွတ္တမ္းလို႔ေခၚရမလား အမွတ္တရ႐ိုက္လာတာေလးေတြကို
ဗီြဒီယိုအေခြလုပ္ေပးၿပီးေတာ့ cover မွာ ကၽြန္ေတာ့္ဖုန္းနံပါတ္နဲ႔အီးေမးလ္ ထည့္ၿပီး႐ိုက္ေပးလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ
အေျဖေပၚလာပါတယ္။သူကၽြန္ေတာ့္ဆီဖုန္းဆက္လာပါတယ္။ Cover မွာဖုန္းနံပါတ္နဲ႔အီးေမးလ္
ထည့္႐ိုက္ေပးလိုက္တာဘာသေဘာလဲ…..တဲ့
မင္းဖုန္းနံပါတ္ကိုဘယ္သူ႕ကိုသိေစခ်င္ၿပီးဘယ္သူမင္းဆီကိုဖုန္းဆက္လာေစခ်င္လဲဆိုတာငါသိတယ္…တဲ့
မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးရဲ႕မ်က္လံုးေတြကိုငါသိတယ္…တဲ့
ငါ့ေကာင္မေလးကိုလာၾကဴလို႔ကေတာ့ ငါဘာေကာင္လဲဆိုတာမင္းသိေစရမယ္…တဲ့
သူ႕ခံစားခ်က္ကိုနားလည္ေနတဲ့အတြက္ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မဆိုးမိပါဘူး။ရယ္ခ်င္တဲ့စိတ္ကိုပဲၿမိဳသိပ္ထားရတယ္
တဖက္သားရဲ႕ခံစားခ်က္ကိုမေလးစားရာေရာက္မွာစိုးလို႔ပါ။
စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေရမကူးတတ္တဲ့ၾကက္မႀကီးကိုေျပးျမင္မိလိုက္ပါတယ္။

 (၄)

ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုေက်ာ္ေက်ာ္ျပန္မေရာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေမ့အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ခဲ့တယ္

ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့အေမနဲ႔ေတြ႕ရလို႔၀မ္းသာတာကလြဲရင္ ဘာမွသိပ္ၿပီးေထြေထြထူးထူးမ႐ွိခဲ့ပါဘူး
“အိမ္” ဆိုတဲ့ခံစားမႈသိပ္မ႐ွိခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပဲလား…..?
“မိသားစု” ဆိုတဲ့ေႏြးေထြးမႈကိုသိပ္မရခဲ့ဘူးတဲ့အတြက္ေၾကာင့္လား…..?
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕မိသားစုဆက္ဆံေရးဆိုတာဧည့္သည္ဆက္ဆံေရးသာသာေလာက္ပါပဲ
အေမက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ေအးတိေအးစက္ပံုကိုအားမလိုအားမရျဖစ္ေနပံုေပၚပါတယ္။
နင္ ႏွစ္ေတြအၾကာႀကီးဘယ္လိုစိတ္ကူးမ်ိဳးနဲ႔ဘာေတြလုပ္ၿပီးအိမ္ကိုျပန္မလာဘဲေနခဲ့တာလဲ…..
အိမ္ေထာင္က်သြားလို႔ ၊ ကေလးေတြနဲ႔မို႔လို႔ျပန္မလာႏိုင္ရင္လဲထားပါ  နားလည္ေပးလို႔ရေသးတယ္
နင့္ဦးေႏွာက္တစ္ခုလံုးကိုငါေဖာက္ထုတ္ၿပီးေဆးေပးလိုက္ခ်င္တယ္…….
အေမဆိုတာေရာနင့္စိတ္ထဲမွာ႐ွိေသးရဲ႕လား? စာလဲမေရးအဆက္အသြယ္လဲမလုပ္နဲ႔ ေသမွန္းမသိ ႐ွင္မွန္းမသိ
ငါ့မွာနင္ေသလို႔ငိုမယ္ဆိုရင္ေတာင္ နင္ေသမွန္းေသခ်ာမသိေတာ့ငိုလို႔လဲမျဖစ္
႐ွင္ေနေသးတယ္လို႔ေျပာရေအာင္ကလဲဘာသက္ေသမွမျပႏိုင္…………..
အေမကသူ႕ရင္ထဲကခံစားခ်က္ေတြကိုေဖာ္ထုတ္တယ္ေျပာရမလား  မေက်နပ္ခ်က္ေတြကိုရင္ဖြင့္တယ္ေျပာရမလား
ေျပာတာေတြေတာ့ အမ်ားႀကီးပါပဲ  ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးၿပီးနားေထာင္ေနလိုက္တယ္။
အားရေအာင္ေျပာၿပီးေတာ့ အေမတစ္ခုေျပာပါတယ္..
သားႀကီးအိမ္ေထာင္မျပဳေသးဘူးလားတဲ့။   အေမရယ္..ကၽြန္ေတာ့္အသက္ငယ္ပါေသးတယ္ ဆိုေတာ့
အေမကနင့္အသက္သံုးဆယ္ေက်ာ္ေနၿပီဒါကိုငယ္ေသးတယ္လို႔ေျပာလို႔ရမလား..?
ကၽြန္ေတာ္ကလဲ ကၽြန္ေတာ့္၀သီအတိုင္း “တာ၀တႎသာနတ္သက္နဲ႔တြက္ရင္ ကၽြန္ေတာ့္အသက္ဟာ
တစ္ရက္ေတာင္မျပည့္ေသးဘူးအေမရဲ႕”လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ ဟဲ့ ဒါနတ္ျပည္မဟုတ္ဘူးနင္လဲနတ္မဟုတ္ဘူး
လူဆိုတာသီးခ်ိန္တန္သီးရမယ္ ပြင့္ခ်ိန္တန္ပြင့္ရမယ္ဟဲ့..
“ကၽြန္ေတာ္ကသစ္ပင္မွမဟုတ္တာ”ထပ္ၿပီးအထြန္႔တက္တဲ့ကၽြန္ေတာ့္ကိုအေမမ်က္ေမွာင္ကုတ္ၿပီးၾကည့္ပါတယ္။
ဒီမွာ.. အေမအေကာင္းေျပာေနတယ္ မိဘ၀တၱရားငါးပါးထဲမွာ“ထိမ္းျမားျခင္းလွ်င္” ဆိုတာ႐ွိတယ္
ၿပီးေတာ့ အေမ သားကိုစိတ္မခ်ဘူး။  မင္းမွာ သားသမီးမ႐ွိဘဲနဲ႔အသက္ႀကီးလာလို႔
တစ္ခုခုေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္ရင္ဘယ္သူျပဳစုမလဲ
အေမတို႔ကလဲအသက္ႀကီးၿပီ။ အမ်ားဆံုးေနရလွ ဆယ့္ေလးငါးႏွစ္ေပါ့…

(အေမ့ရဲ႕ေမတၱာနဲ႔ေစတနာကိုကၽြန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္ကအဲဒီစကားကိုေစာင့္ေနခဲ့တာ

မိဘတိုင္းဟာသူတို႔ရဲ႕သားသမီးေတြအေပၚမွာအသက္နဲ႔ရင္းၿပီးေတာင္ခ်စ္တတ္ၾကတယ္ဆိုတာ
ကၽြန္ေတာ္သံသယကင္းစြာယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္တဲ့စိတ္တစ္ခုထည္းနဲ႔ သံေယာဇဥ္ေတြနဲ႔စြဲလမ္းၿပီး
သံသရာထဲက႐ုန္းမထြက္ႏိုင္မယ့္အျဖစ္မ်ိဳးကိုေတာ့ကၽြန္ေတာ္မလိုလားပါ။)

ဟုတ္ပါတယ္အေမရယ္ အခုအေမေပးစားတဲ့မိန္းကေလးကိုကၽြန္ေတာ္လက္ထပ္လိုက္တယ္ပဲထားပါေတာ့

ကၽြန္ေတာ္ေသရင္ သူလိုက္ေသမွာမွမဟုတ္တာ
ဒါမွမဟုတ္ သူေသသြားရင္လဲ ကၽြန္ေတာ့္မွာေနာက္တစ္ေယာက္ထပ္႐ွာေနရဦးမယ္
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ပဲပူမေနနဲ႔အေမေရ…. ကိုယ့္အတြက္လဲကိုယ္ပူအံုး
အေမေနမေကာင္းျဖစ္ရင္ ေဆး႐ံု၊ေဆးခန္းပို႔ေပးမယ္။ ေျခဆုပ္လက္နယ္ျပဳစုေပးမယ္
ကၽြန္ေတာ္လုပ္ေပးလို႔ရတာဒီေလာက္ပဲ႐ွိတယ္အေမ။ ဘုရားေဟာထားတာအေမၾကားဖူးမွာပါ
“အတၱာဟိအတၱေနာနာေထာ ၊ ေကာဟိနာေထာပေရာသိယာ”
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအားကိုးမွ သူတစ္ပါးကိုအားကိုးလို႔မရဘူး၊မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာေလ……
ဟဲ့ ငါ့ကိုဆရာလာမလုပ္နဲ႕ ငါကနင့္အေမ .....   ဒီမွာတရားစခန္းဖြင့္တိုင္းငါအၿမဲတရားထိုင္ေနတာ
ရိပ္သာလဲခဏခဏ၀င္ေနတာ ဘာသာေရးအလုပ္မွန္သမွ်ေ႐ွ႕ဆံုးကလုပ္ေနတာ……
အေမ့အသံကေဒါသေၾကာင့္နည္းနည္းတင္းလာတာကၽြန္ေတာ္သတိထားမိလိုက္တယ္။
ဟုတ္ပါတယ္အေမ….သားသိပါတယ္ ဒါေပမယ့္ တရားစခန္းဘယ္ႏွစ္ေခါက္၀င္တယ္
ရိပ္သာဘယ္ႏွစ္ေခါက္သြားတယ္ ၊ ဘယ္ႏွစ္နာရီၾကာေအာင္တရားထိုင္ႏိုင္တယ္ဆိုတာဂုဏ္ယူစရာမဟုတ္ဘူး
အဲဒီလိုထင္ေနကတည္းက ငါလုပ္ႏိုင္တယ္။ ငါ့လိုဘယ္သူမွမလုပ္ႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ မာနကေလးက
ကိုယ္မသိလိုက္ခင္မွာပဲကိုယ့္စိတ္ထဲမွာေနရာ၀င္ယူသြားတာ အေမရဲ႕….

“ေလာင္ေနတဲ့မီးတစ္ခုကို ေရဘယ္ႏွစ္ပံုးေလာင္းၿပီးသြားၿပီ ၊ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ေရေလာင္းၿပီးသြားၿပီလို႔
ဆံုးျဖတ္တာထက္ မီးဘယ္ေလာက္ၿငိမ္းသြားလဲလို႔ဆံုးျဖတ္တာကပိုၿပီးမွန္ပါတယ္ အေမ...”

တရားစခန္းေတြခဏခဏ၀င္ဖူးတာထက္ ကိုယ့္စိတ္မွာေလာဘေတြ ၊ ေဒါသေတြ ၊ ေမာဟေတြ ၊ မာနေတြ

ကိေလသာေတြေပါ့အေမရာ… ဘယ္ေလာက္နည္းသြားလဲဘယ္ေလာက္ကုန္သြားလဲဘယ္ေလာက္ေလ်ာ့သြားလဲ
အဲဒါကပိုၿပီးအေရးႀကီးပါတယ္…….
အေမကကၽြန္ေတာ့္ကိုအံ့ၾသစြာနဲ႔ၾကည့္ရင္းအခုအခ်ိန္က်မွကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ေအးတိေအးစက္အေနအထားေတြဟာ
ေရခဲတစ္တံုးရဲ႕ေအးစက္မႈမ်ိဳးမဟုတ္မွန္းသတိထားမိသြားဟန္တူပါတယ္။

ဟုတ္ကဲ့…..ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ေရကူးသင္သင့္တဲ့ၾကက္မႀကီးအေၾကာင္းနဲ႔အတူ  အေမနဲ႔
စကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္လိုဂြက်က်သားတစ္ေယာက္ေမြးထားရတဲ့အေမကေတာ့ စိတ္ပဲပ်က္ေနမိမလား
ဆိုတာအေမကိုယ္တိုင္ပဲသိပါလိမ့္မယ္…….
ကၽြန္ေတာ္ျပန္ကာနီးေတာ့အေမကေျပာပါတယ္
သားေရ…….အေမလဲေရကူးသင္ခ်င္သင္ ေရကူးမသင္ရင္လဲ
ေရထဲမဆင္းဘဲေနႏိုင္တဲ့ၾကက္မႀကီးမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမယ္တဲ့……။

 (၅)

မရည္ရြယ္ပါပဲနဲ႔ေၾကာင္တစ္ေကာင္ေမြးျဖစ္ခဲ့တယ္။ Persian အမ်ိဳးအစားအေမြးပြေၾကာင္တစ္ေကာင္ပါ။

၀ယ္ေမြးရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ကၽြန္ေတာ္မ၀ယ္ႏိုင္ပါဘူး။ သူမ်ားေပးလို႔ေမြးရတာပါ။
ေၾကာင္တစ္ေကာင္ေရာက္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာအလုပ္တစ္ခုပိုလာပါတယ္။
အစာေကၽြးဖို႔ ၊ သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ေပးဖို႔ ၊ အေပါ့အေလးသြားဖို႔ကအစေပါ့။
ေၾကာင္တစ္ေကာင္ရဲ႕ေ၀ယ်ာ၀စၥကလဲမေသးလွပါ။
အလုပ္သြားခ်ိန္ဆိုရင္ အခန္းထဲမွာပိတ္ထားခဲ့ရတယ္။
အျပင္မွာလႊတ္ထားခဲ့ဖို႔က်ေတာ့လဲလံုး၀မျဖစ္ႏိုင္………
တိရိစၧာန္တစ္ေကာင္ရဲ႕လြတ္လပ္ခြင့္ကိုမပိတ္ပင္ခ်င္ေပမယ့္ လႊတ္ထားရင္
အသက္အႏၲရာယ္ပါစိုးရိမ္ရတဲ့ေနရာမ်ိဳးျဖစ္ေနေတာ့လဲ ကၽြန္ေတာ္ဘာမွမတတ္ႏိုင္ပါ။
သတိထားေနရင္းကလွစ္ကနဲေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတတ္လို႔႐ွာလိုက္ရတာလဲအေမာ….
ဒီမွာက မ်က္ေစ့ေဒါက္ေထာက္ၿပီးၾကည့္ေနရင္းကေတာင္ ဟင္းစားျဖစ္သြားတဲ့ေၾကာင္ေတြကမေရမတြက္ႏိုင္…
စားလို႔ရတာအကုန္စားဆိုတာဒီေနရာကလူေတြရဲ႕ေဆာင္ပုဒ္မ်ားလားမသိ……..
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ စာကေလးေတြေတာင္ အိပ္မက္မက္ခြင့္မရပဲဘ၀ေျပာင္းသြားတဲ့အေကာင္ေပါင္းက မနည္းေတာ့…….
အၾကင္နာတရား ၊ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား ၊ ေမတၱာတရားေတြေခါင္းပါးလြန္းတဲ့ဒီေနရာမ်ိဳးဟာ
ပတိ႐ူပေဒသမဟုတ္ေသာ္ျငားလဲ ေ႐ွာင္လြဲမရတဲ့ေရစက္ေတြ႐ွိခဲ့ေလေတာ့ သတၱ၀ါေတြက်န္းမာခ်မ္းသာေစဖို႔
ေမတၱာပို႔ရင္းနဲ႔သာ မကုန္ေသးတဲ့၀ဋ္ေႂကြးေတြကိုဆပ္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ဆက္ၿပီးေနထိုင္ရပါဦးမယ္။

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေမးပါတယ္။
ဒီေၾကာင္ေရာက္လာမွအကိုပိန္သြားသလိုပဲ…စိတ္ညစ္လို႔လား………? တဲ့
စိတ္ညစ္လို႔မဟုတ္ပါ…… စိတ္မေအးတာပဲျဖစ္ပါတယ္…..
ေၾကာင္ကတစ္ေကာင္ထဲဆိုေတာ့ပ်င္းမွာစိုးတာနဲ႔ ကစားစရာေတြ၀ယ္ေပးရ…..
တစ္ခါတစ္ခါကိုယ္ပါေၾကာင္လိုေအာ္ၿပီး ေၾကာင္တစ္ေကာင္လိုလိုက္ေဆာ့ခဲ့ရနဲ႔………..
ကၽြန္ေတာ့္ဦးေႏွာက္ေတြေတာင္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ေနၿပီထင္ပါရဲ႕။
အလုပ္ပိတ္ရက္တစ္ရက္မွာအခန္းသန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ၿပီး ေရခ်ိဳးဖို႔ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္ရင္း
႐ႈပ္႐ွက္ခတ္ေနတဲ့မုတ္ဆိတ္က်င္စြယ္ေတြကို႐ွင္းဖို႔မွန္အၾကည့္မွာ
ကၽြန္ေတာ္ေအာ္ၿပီးေတာ့ရယ္လိုက္မိပါတယ္…….
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ၾကည့္ေနတဲ့မွန္ထဲမွာ
ေရနစ္ေနတဲ့ၾကက္မႀကီးတစ္ေကာင္ကို အ႐ွင္လတ္လတ္ျမင္လိုက္ရလို႔ပါပဲ…………….။

 

ကိုမိုးစက္

November , 7 , 2013